داستان Uncharted 4: A Thief’s End بسیار متین و با طمانینه آغاز می‌شود که دلیل اصلی این موضوع آن است که بازی و داستان آن برای کسانی که برای اولین بار است پای به دنیای این سری گذاشته‌اند نیز قابل درک باشد و ناگهان با حجم عظیمی از اطلاعات روبرو نشوند.
بازی پس از آغاز با فاصله کوتاهی ما را به بخش یادگیری یا Tutorials می‌برد که شامل تعداد کمی Chapter است و کار را برای گیمرهای تازه وارد راحت‌تر می‌کند. البته باید گفت که بخش اعظم این آموزش‌ها شامل چگونگی تنظیم صحنه و … هستند تا اکشن و مبارزات.
شخصیت‌ها در سری Uncharted همواره باورپذیر و عمیق بوده‌اند ولی در نسخه چهارم باز هم شاهد پیشرفت و عمیق‌تر شدن شخصیت‌پردازی نیتن دریک و دیگر شخصیت‌ها هستیم و در واقع در این عنوان تمامی شخصیت‌ها به بلوغ و تکامل نهایی خود رسیده اند. شاید آن‌ها به مانند بنیان و اساس همیشگی این سری بازهم فقط درگیر یک ماجرای شکار گنج باشند، ولی این مشکلاتی که با پیشروی داستان خود را در مسیر این شخصیت‌ها نمایان می‌کنند هستند که باعث عمق بخشیدن به داستان و شخصیت‌های جذاب این بازی می‌شوند و در این زمینه سازندگان و نویسندگان بازی به بهترین شکل هنر خود را آشکار ساخته‌اند. نهایتا باید بگوییم که ما به طور کامل از روند پیشروی داستان، داستان‌سرایی، پیچش‌های داستانی و نتیجه‌گیری آن خشنود و راضی هستیم و واقعا باید بگوییم از این بهتر نمی‌شد.
بازی از لحاظ گرافیک فنی و هنری بی‌نظیر است و به قدری زیبا و چشم‌نواز است که جای هیچ‌گونه حرف و حدیثی را باقی نمی‌گذارد. سازندگان به طرز وحشتناکی بر روی تمامی جزئیات گرافیکی بازی اعم از تکسچرها و طراحی چهره‌ها و … وقت گذاشته‌اند و با وسواسی خاص آن‌ها را به بهترین شکل در بازی پیاده کرده‌اند. جزئیات صورت شخصیت‌ها و حالات چهره آن‌ها هنگام صحبت کردن و گشت و گذار در محیط فوق‌العاده دیدنی از کار درآمده‌اند. افکت‌های نورپردازی به قدری بی‌نقص و طبیعی و در اوج زیبایی کار شده‌اند که گاهی در بازی می‌ایستید و به تلالو اشعه‌های نور از بین شاخ و برگ درختان و یا تابیدن آن‌ها بر روی صورت شخصیت‌های جاافتاده و پخته‌تر شده شخصیت‌های بازی می‌نگرید و کار سازندگان را تحسین می‌کنید.
یکی از نکات بسیار عالی و مثبت بازی این است که با وجود کیفیت گرافیکی بسیار بالا و سنگین بودن آن، هیچ گونه صفحه بارگزاری بین زمان‌هایی که بازیباز می‌میرد و شروع مجدد وجود ندارد و بازی به سرعت ریتم خود را از سر می‌گیرد و این باعث می‌شود تا هیجان گیم‌پلی اصلا پایین نیاید و جذابیت آن حفظ شود و کار سازندگان در این مورد بسیار قابل تحسین است.
علاوه بر این صحنه‌های آرام و زیبا و احساسی، بازی در مقیاس بسیار بالاتر، پر است از صحنه‌های جذاب و اکشن و هیجانی، که در آن‌ها برادران دریک با در و دیوار و پنجره و تصادف ماشین و در یک کلام با همه چیز و در همه جا دست و پنجه نرم می‌کنند. از لحاظ جنبه‌های بصری، بازی Uncharted 4 بی عیب و نقص، بکر و پر زرق و برق است.
بازی از لحاظ ثبات در نرخ فریم‌ریت نیز بسیار مقتدر عمل می‌کند و به هیچ وجه در بازی با افت فریم مواجه نخواهید شد.
مجموع و به طور کلی هیچ‌گونه ایرادی به جلوه‌های گرافیکی بازی چه از لحاظ فنی و تکنیکی و چه از لحاظ طراحی هنری وارد نیست و سازندگان بازی حق مطلب را در این مورد مانند سایر بخش‌ها ادا کرده‌اند تا یک بازی بی‌نقص به دست ما برسد. از لحاظ تکنیکی و فنی و همین‌طور از لحاظ هنری عنوان Uncharted 4: A Thief’s End یک technical masterpiece (شاهکار تکنیکی) است و بس.
گیم‌پلی بازی هم به مانند سایر بخش‌های آن از نکات قوت پرتعداد Uncharted 4: A Thief’s End محسوب می‌شود و باید حسابی خود را برای انجام بازی آماده کنید زیرا این عنوان همه‌جور اکشن و هیجان و جذابیت و لذت را برای شما با گیم‌پلی بی‌نظیر و فوق متنوعش در نظر گرفته است. لحظه‌ای در بازی وجود ندارد که بخواهید احساس خستگی کنید زیرا هر لحظه و در بخش‌های مختلف بازی تنوع بسیار بالایی را در اکشن بازی شاهد هستیم که باعث می‌شود تپش قلب شما شدیدتر شده و آدرنالین خونتان بالا برود.
تنوع اسلحه‌ها کاملا مناسب است و گان‌پلی بازی نیز به مانند همیشه جذابیت بسیار بالایی دارد. مکانیسم شلیک و هدف‌گیری در بازی به بهترین و خوش‌دست‌ترین شکل انجام می‌شود و همچنین سیستم کاورگیری بازی نیز حتی از همیشه هم بهتر است و کاملا درست و به موقع و بدون کوجکترین حرکت اضافی عمل می‌کند. مبارزات بازی نیز به دلیل بالاتر رفتن هوش مصنوعی دشمنان چالش‌برانگیزتر و جذاب‌تر شده است و کار خیلی آسانی در به پایان رساندن برخی از مبارزات بازی نخواهید داشت. سازندگان بازی موفق شده‌اند تا بالانس بسیار مناسبی را بین اکشن و بخش‌های گشت و گذار و اکتشاف و پلتفرمینگ در بازی ایجاد کنند تا به هیچ وجه باعث خستگی و بی‌حوصلگی بازیباز نشود.
هوش مصنوعی بازی چه در بخش یارهای خودی و چه در بخش دشمنان فوق العاده عالی است. دشمنانی که اسلحه دارند به قدری حرکت می‌کنند و این طرف و ان طرف می‌روند که کار شما برای کشتن آن‌ها بسیار سخت‌تر شود و این مبارزات بازی را چالش‌برانگیز و جذاب کرده است و البته گاهی شما را به این سمت سوق می‌دهد که از برخی درگیری‌ها اجتناب کنید و به صورت مخفیانه کار را پیش ببرید.
البته مواردی هم در بخش مخفی‌کاری وجود دارند که شاید گاهی عجیب به نظر برسند مثلا وقتی که از بغل به سمت یک دشمن که ایستاده است می‌دوید تا او را از پای درآورید تا دیگران را صدا نزند، برایتان کمی عجیب به نظر می‌رسد که چگونه وی متوجه شما که از کنارش به سمت وی می‌رفتید نشد؟! البته ما که ناراحت نیستیم! اگر قصد دارید که تمام آن‌ها را به صورت بی‌سروصدا و مخفیانه از بین ببرید باید از لبه‌ها، گیاهان بلند، آب و دیگر مواردی که می‌توانند شما را در محیط پنهان کنند استفاده بهینه کنید و همچنین سرعت عمل بالایی نیز از خود نشان دهید تا شناسایی نشوید.
از جمله مواردی که در این شماره به بازی اضافه شده است وجود دیالوگ‌های انتخابی در طول گیم‌پلی بازی است که مستقیما از شاهکار The Last of Us گرفته شده‌اند و به تر و تازه‌تر کردن دنیای بازی و القای حس یک تجربه جدید در این سری کمک زیادی می‌کنند. مثلا شما می‌توانید با یک نفر در مورد این که چگونه در فلان موقعیت گرفتار شده‌اید و یا مثلا دشمنان چگونه بر سرتان ریخته‌اند صحبت کنید و این گونه این حس به شما دست می‌دهد که دنیای بازی کاملا واقعی است.
همچنین در این شماره به نظر می‌رسد که گویی تعداد کشت و کشتارها کمتر از نسخه‌های قبلی شده است، البته اصلا نگران نباشید زیرا در کنار این‌ها بخش‌ها و مراحلی نیز هستند که خیلی بیشتر به اکتشاف و گشت و گذار و پلتفرمینگ می‌پردازند.
در بخش صداگذاری و موسیقی می‌توان گفت که امکان انجام کاری با کیفیت‌تر از آن‌چه صداگذاران و سازندگان موسیقی Uncharted 4: A Thief’s End انجام داده‌اند وجود ندارد و کار آن‌ها در بالاترین سطح کیفیت عناوین روز دنیا قرار دارد. در وهله اول نولان نورث دوست‌داشتنی را داریم که باز هم در قالب شخصیت نیتن دریک محبوب ما خوش درخشیده است و بهترین عملکرد اجرا و صداگذاری را داشته است.
همچنین دیگر شخصیت‌ها و صداگذاران نیز در قالب نقش‌های دیگر مثل النا و سالی و …. حداکثر قدرت و کارایی خود را در بازی پیاده کرده‌اند و شاهد هیچ ایفای نقش ضعیف و حتی معمولی در بازی نیستیم.
در بخش موسیقی همانطور که می‌دانید در نسخه چهارم دیگر Greg Edmonson کار ساخت و تنظیم موسیقی‌ها را پس از سال‌ها افتخارآفرینی در این فرنچایز، بر عهده نداشته است و Composer جدیدی برای این عنوان استفاده شده است که Henry Jackman نام دارد و سابقه ساخت موسیقی در فیلم‌هایی مثل X-men 1st Class را بر عهده داشته است.
تمامی قطعات، موسیقی‌ها و به طور کلی ساندترک بازی به مانند همیشه در این فرنچایز، بسیار عالی، روح‌نواز، زیبا و با کیفیت Compose شده‌اند و حال و هوای بازی را در هر لحظه و بسته به موقعیت خاص بازی در آن صحنه به خوبی به ما منتقل می‌کنند و کاملا با جو بازی همخوان و سازگار هستند. موسیقی زیبا از اولین شماره تاکنون همواره به عنوان یکی از برترین نقاط قوت فرنچایز Uncharted محسوب شده‌اند و باید گفت Henry Jackman هم در نسخه چهارم این میرات ارزشمند را حفظ کرده و ادامه داده است.
اگر پلی‌استیشن ۴ داشته باشید و Uncharted 4: A Thief’s End را تجربه نکنید، همان بهتر که این کنسول را نداشته باشید زیرا قدرت اصلی آن را هنوز ندیده‌اید و نمی‌دانید که این کنسول وقتی به دست‌هایی توانا سپرده شود چه‌کار می‌تواند بکند و چه بازی‌هایی را بر روی آن می‌توان ساخت و اجرا کرد. هیچ عذر و بهانه‌ای برای بازی نکردن این عنوان پذیرفته نیست و اگر همیشه در نقدها به شما گفته‌ام که “اگر فلان سبک را دوست ندارید بازی را تجربه نکنید”، این بار باید بگویم هر نوع سلیقه‌ای دارید و هر سبکی را که دوست دارید و دوست ندارید، کنار بگذارید و Uncharted 4 را تجربه کنید زیرا اگر ذره‌ای ذات هنردوستی داشته باشید فقط و فقط عاشقش خواهید شد و این بازی گزینه دیگری را برایتان باقی نمی‌گذارد.
Uncharted 4: A Thief’s End برای من نماد نسل هشتم است و به قدری زیبا و جذاب است که به هیچ وجه دلم نمی‌خواست بازی به پایان برسد و به قدری از تجربه آن لذت می‌بردم که همواره و با رد کردن هر مرحله استرس داشتم که یک قدم دیگر به پایان بازی نزدیک می‌شوم و این بسیار ناراحت‌کننده بود. Uncharted 4: A Thief’s End مانند هدیه‌ای است که از نسل‌هایی جلوتر برای ما فرستاده شده است.
دیدگاه‌ها